Donderdag 12 juli, Blue Ridge Parkway, Gatlinburg

Vandaag hebben we een reisdag. We gaan van Waynesboro naar Gatlinburg ( Great Smokey Mountains). Nu ook weer naar een andere staat , van Virginia naar Tenessee.Maar eerst hebben we een “homecooked breakfast”. In onze B&B zitten ook 2 dames op leeftijd en samen met hun krijgen we het ontbijt geserveerd. Eerst krijgen we warme perzikken met een soort cruesli en siroop, erg lekker. Daarna krijgen we wentelteefjes met warme maple-sirop en een gebakken worstje ernaast. Super lekker maar ik krijg echt niet alles op. Ondertussen vinden de twee oude dames het wel gezellig en kletsen aan een stuk door. En het wordt later en later.... Heel gezellig allemaal, maar ik heb een strak schema, haha. Na een tijdje sta ik toch maar eens op, nemen we afscheid van de eigenaren en gaan eerst maar weer eens inslaan voor de lunch en nieuw ijs voor in de koelbox. Dit werkt trouwens perfekt, alles blijft rete koud. Dan gaan we op weg. Het eerste gedeelte van de reis gaan we over de Blueridge Parkway. Een prachtige weg, met ook weer allerlei trails en we hopen wat wildlife te spotten vandaag ( en dat zullen we.....)Eerst naar het visitor center voor een kaart en info over de trails. Er is daar ook een klein openlucht museum over hoe de mensen daar leefden rond 1800. Wel grappig. Dan gaan we op weg, na amper 5 minuten steekt er al een hert over, en dat is nummer 1 .... Ondertussen zoek ik in de auto een paar leuke trails uit. Na een uurtje rijden komen we bij de eerste. De Otter Lake loop Trail. Het begint meteen al lekker, de kinderen laten me een super steil stuk beklimmen, ik maar roepen dat dit niet kan kloppen, maar ze weten het zeker, totdat Floor roept: oooo hier kun je niet meer verder. Shit dat hele steile stuk weer terug. Maar eerlijk is eerlijk, Floor en Niels zijn echte klimgeiten en helpen me naar beneden. Dan zien we al snel wel het juiste pad, met gewoon een trap. Die twee komen niet meer bij . ( Jeroen ook niet meer trouwens) Tijdens de wandeling zien we verschillende adelaren vliegen en een kleine adder/ slang in het water. Dan opeens een oerkreet van Niels, whooooo een slang. Op het pad voor ons ligt een zwarte slang van ongeveer een meter. Niels schijt zeven kleuren stront, maar de slang is banger voor ons . Gelukkig heeft Jeroen hem nog net op film. Na een uurtje zijn we weer terug bij de auto. Even lekker picknicken en dan lopen we nog een kleine trail. Hierna zijn we het lopen wel weer moe, want het is erg heet ook al loop je grote stukken door het bos. Als we net besloten hebben dat we deze weg gaan verlaten en de interstate op gaan zoeken, zien we in de verte een grote slang op de weg liggen. Jeroen stopt de auto, rijdt een stukje terug en we kunnen fotoos maken, want hij blijft liggen. Maar terwijl we aan het filmen zijn, komt er een auto aangereden ( wij maar roepen, o nee, die gaat erover heen rijden, een tumult in de auto !!) en inderdaad die vol over de slang rijdt, de slang vliegt de lucht in, en land weer en kruipt ogenschijnlijk ongedeerd het gras in. Niels heeft alles met z’n telefoon gefilmd, we kijken het filmpje nog even terug. Niels vindt dat het filmpje zo op Dumpert kan... Nog helemaal excited van ons slang avontuur rijden we verder als er na amper 10 seconden een enorme uil aan komt vliegen, recht op onze voorruit af, wij gillen, maar gelukkig trekt hij net voor de voorruit op en schampt ons volgens mij alleen met een vleugel. Nu moet de auto echt even aan de kant, ik MOET nu een sigaret en weer even kalmeren. Het lijkt hier Jumanji wel zegt Jeroen. Dan rijden we zonder kleerscheuren verder naar de interstate 81 voor een rit van 4 uur. Uiteindelijk wordt het een rit van 5 uur door file en wegwerkzaamheden. Vlak voor Gatlinburg rijden we door Pigeon Force , de geboorteplaats van Dolly Parton. Hier heeft zij ook Dollywood opgericht, een soort amusementspark. Pigeon Force zelf is een grote kermis. ( google het voor de gein maar es) Overal stores waar je guns, moonschine whiskey , of kerstpullen ( kerstspullen ? ja kerstspullen) kunt kopen. Overal licht en toeters en bellen. We komen langs een gigantisch restaurant in de vorm van de Titanic en een waar het lijkt alsof het op de kop staat. Blijven toch rare jongens die Amerikanen. Wel vriendelijk, we worden ook heel veel gevraagd waar we vandaan komen. De meeste kennen Nederland wel maar weten er verder niets van af. Aan welke kant van de weg rijden jullie , wordt er ook vaak gevraagd. En hoe Nederland eruit ziet. Nu zijn we eindelijk in ons motel/ hotel. Het is 23.00 uur. De kinderen zijn nog zwemmen, het zwembad is 24/7 geopend , het is dan ook nog best warm buiten (30 graden) We worden wel gewaarschuwd voor beren , want er schijnt er hier een te lopen. Morgen gaan we de Smokey Mountains in. Voor nu ga ik douchen en slapen. Welterusten. Ik zal proberen wat fotoos te plaatsen, maar voor het eerst is de Wifi erg slecht