Woensdag 11 juli, shenandoah NP. WAYNESBORO

En dan is het al weer woensdag, de dagen vliegen voorbij. Vanmorgen vroeg vertrokken uit Washington. Eerst maar eens op zoek naar een Walmart. De koelbox ( maatje : er past net niet een lijk in...) is snel gevonden. Verder wordt er flink ingeslagen, drinken, lunch om straks te picknicken, chips, snacks, koekjes, muffins en 10liter ijs om alles koel te houden. Bij de kassa wordt alles voor je in zakjes gedaan, I love it, ga ik als we weer thuis zijn vragen of ze dat bij Jan Linders ook kunnen doen, haha. Dan rijden we verder naar Shenandoah NP. Bij de ingang worden we super vriendelijk te woord gestaan. Iedereen is hier over het algemeen sowieso erg vriendelijk. De rit gaat beginnen. Het park is van noord tot zuid zo’n 105 mile. Wij beginnen rond mile 30 met de route ( skyline drive) . Als we bij het visitor center komen vragen we wat informatie over de trail die we willen lopen , maar het meeste weet ik eigenlijk al, want ook dit had ik thuis al allemaal bekeken op de site van de Nationale Parken. We gaan een trail van 1,4 mile lopen, dat is niet ver, maar er zijn enorme hoogteverschillen. Dat maakt deze trail toch wat pittiger. Het is de dark hollow falls trail. Deze voert je naar een mooie waterval. Alle 4 hebben we goede wandelschoenen, dus na ongeveer 1,5 uur zijn we weer terug bij de auto. Dan vervolgen we onze weg. Ik ga nu een stuk rijden, de auto rijdt zalig. Je mag hier op deze weg maar 35 miles/ uur ( ongeveer 50 km/ uur) dus dat is heel relaxed. De weg is wel een en al bocht en we zitten best wel hoog. Maar er is amper verkeer en iedereen houdt zich aan de snelheid. Ondertussen komt er op de navigatie het bericht dat er een zware onweersbui nadert ( deze navigatie heeft zells een soort van buienradar!) na een uurtje neemt Jeroen het stuur weer over en opeens zie ik aan de kant van de weg een beer ( die zitten hier in het wild ) BEER, roep ik keihard. Jeroen knalt op de rem en rijdt een stukje terug. De beer zit er nog, maar voordat ik de camera heb gepakt is hij helaas weg.Dan barst er een enorme regen/ omweersbui los wij zijn gelukkig net uit het park en rijden naar onze overnachtingsplek. Dit keer is het een B&B . Als we daar aankomen regent het zo hard dat we in de auto moeten blijven. De straten staan helemaal blank ( op een gegeven moment zelfs enkel hoog) . Na een tijdje wordt het gelukkig droger en kunnen we naar binnen . De B&B is werkelijk geweldig. Overal staat of hangt iets, je komt ogen te kort. Er staan/ liggen een stel oude laarsjes/ hoedjes/tasjes die ik zo mee zou kunnen nemen voor de Boerebroelof. De eigenaars zijn ook weer super vriendelijk. Het is inmiddels al weer 20.00 uur dus gaan we snel het stadje ( nou ja stadje, een kroeg, tig kerken en een postkantoor)in om wat te eten. We krijgen allemaal een vaas drinken en iedere keer een “refill” Floor heeft zo ongeveer 6 liter ijsthee op ( wel hele lekkere, zelfgemaakte). Moe lopen we rond 22.00 uur terug naar de B&B. Nog ff het verslag typen en dan slapen. Morgen gaan we verder naar de smokey mountains, Gatlinburg. We gaan steeds meer red- neck, hillbilly gebied in. Het accent is af en toe niet te verstaan. Verder wordt je voortdurend aangesproken met “hun”of “love”. De tocht morgen is zo’n kleine 600km , dus een lange reisdag. Grotendeels willen we deze afleggen over de blue ridge parkway. Dat moet een erg mooie weg zijn